the CDO-CAMIGUIN xperience Day 3

Maagang gumising ang buong tropa, marahil sabik silang makarating sa puting isla mga ilang daang metro rin ang layo mula sa Paras. Naunang umalis ang grupo namin na kinabibilangan ni, Marie, Dave, Don, Mitch, Marimar, Cha at Janice. Pag dating palang sa pampang ay nabighani na kami sa ganda ng isla, kulay polburon ito pero malayo ang laso, alam ko ito dahil itoy aking tinikman. Medyo kokonti palang ang tao rito, mangilan ngilan palang kaya sinuwerte kaming makakuha ng magandang pwesto. Habang hinihintay naming an gaming ibang kasama ay nagpatimpla ng kape ang senior citizen ng grupo, (itago nalang natin sa pangalang marikotse). Ng matanaw naming an gaming mga kasama kitang kita sa kanila ang pagkabighani at mababanaag mo sa kanilang mga bibig ang pag sigaw ng piktyur piktyur. Aha gusto lang nila ng Kodak moments, agad ko naman itong binigay sa kanila.

Maya maya pa ay namataan namin si Mar at Cha na mega pictorial sa kahabaan ng buhangin, habang naglalakad ay patuloy sa pag porma para mag pakuha ng larawan sa isa’t isa. Aninag sa kanilang mata ang pagkabighani at saya sa lugar, o sadyang mega ngiti lang sila sa bawat takatak ng kamera. Kami man ay dinapuan ng inggit at siyempre naman gusto rin naming ng ebidensya na nakarating din kami dito, kaya Kodak moments muna kami. Mapakandid, mapakaserious lahat ay aming sinubukan sa harap ng kamera. Ilan beses din bang tumalon talon ang grupo para mag pakuha sa ere na ang iba nga ay sumakit na ang paa katatalon, pero patuloy prin alang alang sa kamera.

Habang tumatagal ay lalong umiinit dahil sa patuloy na pag taas ng dakilang araw, napapansin kong itoy sumasakit na sa balat kaya akoy nagpasyang tumambay na sa mga higantent (higanteng tent). Dito kami ay namili ng mga pasalubong at umorder narin ng makakain para sa aming almusal. Maya maya pa ay dumating ang iba naming kasamahan para mag paalam na mauna na sila sa Paras at duon kumain.

Pagdating naming sa Paras kami ay agad nagbabad sa pool na sa amin ay pinagkait ng madamot na gwardiya kagabi. Maya maya pa ay nasakop na ng buong grupo ang pool at duon kami ay naghabulan, Nag enjoy naman kami at napagod pero naging masaya ito, halos lahat kasi ay sumali dito kaya naging mas epektibo ang laro. Nang matapos ang laro ay kinailangan naming magbihis kaagad para mag handa sa aming pamamasyal sa ibat ibang lugar sa Camiguin.

Una naming pinuntahan ay ang Katibawasan Falls. Maganda ng talon na ito, pinaaalala nito sa akin ang buruwisan falls ng Famy laguna, Dito kami ay nag kodakan at ng magsawa na ay naligo sa tubig nito, masarap ang tubig malamig siya at maaliwalas sa balat, tumagal din kami ng ilang minuto dito, ayaw man naming umalis ay kailangan na dahil marami pang lugar na pupuntahan, di ko makakalimutan ang lugar na ito dahil dito nasira ang kamera namin ni Mitch. Habang papasakay na kami naiwan ang ilan sa amin at napahinto, sa pangunguna ni Tina isa isa nilang pinuntahan ang mga
souvenir shop at ininspeksiyun ang mga tinitinda nito.

Nagpunta kami sa Luna Pizza house para duon kumain ng aming tanghalian, sa una ay di namin napapansin ang bagal ng serbisyo at tagal sa pagdating ng aming mga inorder, pero kalaunan ay napuno ng yamot ang mga sarili dahil narin sa gutom, kaya naman pala, yung cook may-ari, cashier, waiter ng nasabing kainan ay iisa lang, naiintindihan naman namin pero di ito kayang tiisin ng nagwawala naming mga tiyan. Isaisang dumating an gaming pagkain at isaisa naming itong nilantakan, di pa nakukuntento an gaming order ay ubos na ang mga naunang order. Hindi naman kami masiba sadyang gutom lang.

Pagkatapos kumain ay sumakay kami ulit ng dyip na aming nirentahan para pumunta sa mga natitirang lugar na aming dapat puntahan, dito narin nag simula ang pagmamahalang namagitan kay Cyril at Mar, pagmamahalang maihahambing sa asot pusa na siyempre may umuwing duguan. Pangalawa naming napuntahan ay ang Walkway papunta sa tuktok ng Vulkan pero mas ninais ng aking mga kasama sa pangunguna ni Tina na tumambay nalang sa Souvenir shop sa paanan nito kesa umakyat ng pag kalayo layo.

Pagtapos ditto ay pumunta kami sa Ruins ng isang lumang simbahan na sinira ng pagputok ng bulkan, mapapansin mo pa ang mga adobeng kinapitan na ng ibat ibang uri ng halaman na nuon ay nagsilbing haligi sa isang malaking simbahan. Siempre sagrado ang lugar na ito para sa amin kaya matapos magdasal ng iba naming kasama ay wala ulit tigil sa kodakan ang grupo. Pagkatapos dito ay nagtungo kami sa Soda Swimming pool, di kami na impress at di namin matatawag na magaling magaling magaling ang lugar na ito kaya di na kami pumasok sa loob, isa pa saying ang entrance fee, kaya nagkasya nalamang kaming magkuhaan ng larawan sa labas ng lugar na ito, wala rin naming makakaalam na di kami pumasok sa loob dipo ba.

Mga alas kwatro na ng makarating kami sa tanawan ng Tres Marias, ito ay tawag sa tatlong burol sa bundok na magkakatabi. Dir in kami nagtagal sa lugar na ito sa kadahilanang maraming rumaragasang sasakyan buti nalang at walang nakasulat na “walang tawiran nakamamatay”. Mayamaya pa ay nakarating kami sa Sto Niño Cold Spring Resort, matagal tagal din kaming nagmasid mula sa labas nito at ang iba sa pamumuno ulit ni Tina ay ginalugod ang mga souvenir shops. Nagpasya akong pumasok para tingnan ang lugar, ng makita kong ito ay kaaya-aya agad akong lumabas at niyaya ang aming ibang kasamahan na pumasok. Pag pasok palang ay agad naligo ang iba sa amin at siempre ako ang nanguna dahil masyado akong natatakam sa paliguan na ito, pero di sila nag sisinungaling ng sabihin nilang cold spring ito dahil, nuknukan ito ng lamig, tumagal kami ng mga ilang minuto ditto, bawat galalw kasi naming ay de numero dahil ayaw naming mahuli sa susunod naming tatahakin.

Pagkatapos ng ilang minuto bumiyahe na kami pabalik sa Sunken Cemetery, pag kakaita palang naming sa lugar, agad kami ay nabighani sa ganda nito, ito ay dating sementeryo na lumubog dahil narin sa pagputok ng bulkan. Kami ay bumaba para sumakay sa bangka papunta mismo sa malaking kross na nakatirik dito. Nauna ang ibang grupo at sumunod nalamang kami. Dito ay nagkodakan kami hanggang sa pag lubog ng araw,

Gabi na ng makarating kami sa Vjandep, naging matagal ang paghain ng pagkain namin, pero lahat ito ay nasulit dahil sa lasa at sarap ng mga pagkain na inihain sa amin. Napawi lahat ng gutom naming at kami ay umuwing busog, Pagkatapos kumain ay umuwi na kami sa Paras, saglit lang kaming nagayos at mayamaya pa ay nagkitakita kami sa pool para muli ay mag relax at maligo, saying naman huling gabi nanamin ito dito kailangan na naming sulitin. Maya maya pa ay namataan na naming ang gwardiya na aaligid aligid parabagang nais na kami ay paalisin, maangas ang gwardiya kala mo siya ang may ari nito, para bang siya ang nagsasalok ng tubig ng pool kaya ayaw niya itong paliguan. Pero dinedma naming siya ni hindi naming siya tiningnan, paano ba namn niya kami tatawagin kung di niya alam an gaming mga pangalan, sa wakes naisahan naming siya, napabagsak naming ang mangsusupil na gwardiya, dahil binigyan kami ng management ng konting oras pa para maligo. Pagkatapos ko maligo ay naglaro kami ng ping pong ng aking mahal na si Mitch at pagkatapos magsawa ay tumigil na ako at dumiretso sa aking tulugan para matulog. Iniwan ko na sila. Nagkaroon din pala ng viewing ng larawan mula sa Kagay at ito ay kinadismaya ng iba. Pero ako bukas kona proproblemahin yan. Matutulog na ako.


Abangan ang pagtatapos

Para sa larawan pumunta lamang sa
http://www.thetribe.multiply.com/

the CDO-CAMIGUIN xperience Day 2

Maaga kaming nagising sa pangalawang araw ng aming magarbong bakasyon sa CDO, marahil dahil ay kailangan naming umalis ng maaga para makadaan pa kami ng Bukidnon bago tumuloy sa patalan ng Misamis papuntang Camiguin. Sinimulan namin ng aking mahal na dyowa ang umaga sa pagkain sa McDo, pagkatapos kumain bumalik kami sa aming silid para sa huling pag aayos.

Maya maya pa ay dumating na ang dyip na maghahatid sa amin. habang naghihintay sa aming ibang kasama, dumaan muna kami ni Mitch sa tindahan para makabili ng malupit na rin-bee para naman may manguya sa biyahe, matagal-tagal din naman naming hinintay ang trends pipol na kumakain ng almusal. Pagdating nila ay agad sumakay at duon nagsimula ang pinaka nakaka boring na biyahe namin papuntang Camiguin.

Sa daan palang papuntang bukidnon ay unti unting mapapansin ang inip at pagod sa isa't isa, marami ang di nag uusap ang iba naman ay sadyang natutulog nalang. Pagdating namin sa Del Monte farm kami ay nagkodakan sa ilalim ng kasikatan ni apong Araw na ubod ng sakit sa balat. Pagkatapos ay kumain kami ng Roast Beef sa Country Club ng Del Monte, na naging sanhi ng pag kasira ng ngipin ni kasamang Dave. Ang masasabi ko lang ay di ako nag enjoy sa kinain ko, medyo kulang sa lasa at linamnam ang pagkain dito, kunsabagay ngayon lang ako nakakain ng ganitong uri ng pagkain kaya di ko alam ang tunay na lasa nito.

Pagkatapos kumain agad kaming dumiretso papuntang patalan, sinuong namin ang maalikabok na daan, Ilang oras pa ay nagtanong kami sa piloto ng dyip kung malapit naba. (Ito lang ang aking natutunan sa aking pag byabyahe: Una ang malapit sa iba ay malayo sa iyo, ang malayo sa iba ay sobrang layo sa iyo, ang 20 minutes nalang ay 1 oras pa.) Nakailang ulit narin nakasabi si manong na 20 minutes nalang pero tsika lang pala iyon.

Pagdating namin sa patalan, kami ay agad umakyat sa bapor, para narin makakuha ng magandang pwesto at siyempre excited narin kami. Naging makulay ang aming biyahe sa bapor, dito sinimulan nanaman ng aking mga kasama ang magkodakan na ultimo ay mga model ng super ferry kung makapag pose. Tumagal din ng kwarenta minutos ang biyahe namin kaya matagal tagal din na kodakan ang nangyari.

Sa pag daong ng bapor sa patalan ng Camiguin kami ay sinalubong ng mga taga Paras, ngunit ano ito, may kaunting kaguluhan, iba ang pangalan ng sinusundo nila, at hindi pa dyan natatapos ang mga pangyayari, dahil hindi kami kasya sa isang van, masikip ito sa 17 tao kaya napilitan kaming maghiwahiwalay. Sabagay di naman talaga kami kasya sa iisang van. Nang magkaayos ay dumiretso na kami sa aming tutuluyan, dito ay binati kami sa pamamagitan ng pagsabit sa amin ng keychain at pagpapainom ng panghimagas.

Nang maayos na ang lahat kami ay dumiretso sa aming kwarto, malapit narin magtakip silim kaya siyempre ito ay oportunidad para sa kodakan, dito inubos namin ang aming oras na magkodakan hanggang tuluyang maglaho ang araw at kainin ng kadiliman ang buong lugar.

Napagpasyahan ng grupo na dumiretso sa Ardent Hot Spring Resort at duon narin kumain ng hapunan, habang ang iba ay naliligo abala naman ang iba sa pagpili ng makakain ng grupo, at si sir Sam naman ay magiting na binabantayan ang aming kagamitan. Maya maya pa ay umahon na ako kasama si Mitch para palitan sa pagbabantay si Sir Sam, Ilang saglit pa ay andito na ang buong tropa, at makikita sa kanikanilang mata ang gutom, dala narin siguro ng pagod buhat sa mahabang biyahe. Pag dating ng pagkain kami ay nanahimik at agresibong nilantakan ang mga pagkain, na kinatuwa ng lahat. Pagkatapos kumain sa pamumuno ni Tina sila ay pumunta sa mga souvenir at kami naman ay muling naligo, sayang naman diba minsan lang ito.

Pagkatapos maligo naiisipan ng iba na mauna na at sa Paras nalang magkitakita, ito ay tinutulan ng iba dahilnaisip namin na mas maganda kung sabay sabay na umuwi at matikman ang pool sa Paras. Sa biyahe palang ay masaya na kami dahil busog na, gumagana nanaman ang aming emahinasyon at aming napagtripan pagkwentuhan ang aswang na ikinatuwa ni Janice, Hmp. , ,

Pagdating sa Paras ay mag aalas diyes na agad akong lumubog sa pool na hindi ikinatuwa ng gwardiya sibil ng nasabing resort, ayaw niya na ako paliguin kaya ako ay pinaahon niya. Hindi ako papatalo kaya di ako umuwi at hinintay nalang ang kanyang pagaalis, mayamaya pa ay dum ating si kasamang Cyril. Di paman niya nailulubog sa tubig ang kanyang katawan ay andyan na naman ang gwadriya sibil na may dala dalang shot gun at makikita sa kanyang mga mata ang tingin sa amin ay kaaway. May baril siya kaya nakuntento nalang kaming maligo sa shower sa tabi ng pool, mahirap na baka biruin kami ng tadhana at padaplisan ng bala.

Pagkatapos mag ayos at magbihis ng aming mga kasama, nagpatawag ng grand eyeball ang aming kasamahan para mapag usapan ang lakad kinabukasan, dito na lumabas si kero kero pi na kinatakot ng iba, agad din naman itong umalis at naituloy ang kwentuhan at miting de abanse, ako ay tinatamad na kaya ako ay nagpaalam, di rin naman ako pwedeng uminom kaya matutulog nalang ako.

at dito nagtatapos ang aming pangalawang araw.....

abangan ang day 3 .......

para sa mga larawan pumunta lamang sa

http://www.thetribe.multiply.com/

the CDO-CAMIGUIN xperience Day 1

Masaya ang naging aming post holy week vacation, maaring natagalan ang aking pag post nito subalit sa aking isip ay nanatiling sariwa ang lahat.

Matagal tagal din namang pinalano ang bakasyong grandeng ito na nakuha sa suhestiyon ni Marimar, marami ang natuwa at wala namang umangal, merong mangilan-ngilan na natulala sa gagastusin pero bahagyang nabuhayan ng loob ng maisip na minsan lang itong gagawin.

Nobyembre palamang ay pinaplano na ang pag alis na ito, gamit ang kani-kanilang computer sa opisina, lahat ay nagsaliksik tungkol sa lugar na ito, nag-ukol ang lahat ng panahon pero ilan lamang ang talagang kumilos para sa lakad na ito. kaya sila ay tawagin nating magaling, magaling magaling.

Pagkalipas ng ilang buwan ay eto na't na kita namin ang aming mga sarili sa paliparang lokal ng pilipinas para sumakay ng eroplanong kay aga-aga. Matagal tagal din naming hinintay ang pagpapasakay ng Cebu Pacific papuntang CDO, buti nalang at may dala dala kaming playstation portable, at habang naghihintay panay naman ang aming gulpihan sa larong tekken na kitang kita sa mukha ni Cyril ang pagkabighani at lagi siyang talo at di rin maitatago ang pagkaingit ni Nik dahil bukod tanging siya lang sa lalaki ang walang PSP, maya maya pa ay pinasakay na kami. Pero may napansin ako hindi halatang excited ang kasama naming si Gay, naka pang ligo na siya kahit malayo pa.

Sa eroplano palamang ay wala ng tigil sa kodakan ang tropa, ultimo loob ng eroplano ay ginagawang subject, kahit mga pasaherong puyat na di namin kilala ay kinukunan din, walang makakaligtas sa amin, pati sa labas ng bintana na nasasakop ng kadiliman ay di namin pinatawad. Bahagya kaming naidlip at nagutom dahil kahit boy bawang walang binibigay ang Cebu Pacific.

Pag kadating namin sa CDO umarkila kami ng isang malupit na dyipni at pilit pinagkasya ang aming mga sarili sa pituhang dyipni. Sa Dyip palamang ay mababatid mona ang saya ng tropa, kahit mukhang puyat at di nag-sipagligo makikita ang mga ngiti sa kanilang mga maata na pilit pinagdidikit ng muta sa magkabilang talukap.

Pagkatapos mag tsek-in sa Hotel na muntikang di makita ay dumiretso ang lahat sa Chowking para dun hintayin ang mga bataan ni Dodoy ng Kagay habang nilalagyan ng laman ang aming mga tiyan na kanina pa nag aaklas sa gutom.

Pagdating namin sa jump-off point ng CDO White Water Rafting, nangati ulit ang mga daliri namin kaya di naman napigilan ang mag kodakan at dito ko naisip na ang hirap maging photographer dahil konti lang piktyur mo pag katapos.

Naging masaya ang aming naging karanasan dito, kahit muntik na akong mahulog at nahirapan makatayo dahil ayaw ako bitawan ni Marimar na halos durugin ang braso ko sa pagkakahawak.

At kahit konti lang ang larawan at video namin mula sa Kagay ay okay narin, importante lang naman ay meron kahit isang larawan na magpapatunay na nakarating na kami sa lugar na ito at ginawa namin ang mga bagay na ito diba?

Pagkatapos ay kumain kaming ng aming tanghalian sa di ko matandaang lugar pero tandang tanda ko ang mga inulam namin, dahil nakarami din ako ng kain. bahagyang natigilan ang aming mga subo dahil nawala sa paningin namin ang pamilya Alamani bigla silang naglaho, ang iba ay nataranta sa paghahanap at ang iba ay nataranta sa pagkain ng pinya na ubod ng tamis. Ng makita namin sila agad naming pinakain, buti nalang at napigilan namin ang aming sarili, dahil kung hindi malamang ay nagutom ang pamilya ni sir Sam.

Pagkatapos kumain at dumighay, ang iba ay sumimple sa pagutot para matangal ang hangin na naisama sa aming pagngasab at paglunok, kami ay nag tungo sa Macahambus Adventure Park, dito ay naglakad kami sa tulay na nakalutang sa ere(canopy walk), na may taas na 150 talampakan at kung sakaling mahuhulog ang tsinelas mo ay uuwi ka ng nakayapak. Pero amin itong ginawa at di pa pala ito ang pinaka atraksyon ng lugar na ito, meron din silang tarzan tarzanan (ziplining) na talaga namang napakasarap. Buti nalang at walang naihi meron lamang napatili ng putolputol tulad ng ginawa ni ate Gay at meron ding tumili na lalake tulad ni Harry. Pagkatapos ay tumuloy kami sa Kweba ng Macahambus at dun naglibot libot ang iba naming kasamahan ata naiwan ang tamad sa labas para maisalarawan ang mga pangyayari sa labas sa tulong ng magkapatid na Don at Dave ni sir Sam, Mar at ni Mitch nailagay namin sa larawan ang magandang karanasan na ito.

Pagod kami ng umuwi sa aming mga kwarto, pagkatapos maligo ay nagkita kita kami para kumain sa Divisoria ng hapunan, masarap ang pagkain at mura pa kaya nasabi namin ang mga katagang, Magaling Magaling Magaling. Pagkatapos kumain, ang iba sa amin ay natulog na at ang iba naman ay nanatili sa labas para sulitin ang gabi.

Itutuloy . . . . . . . . . . . . .

para sa larawan pumunta lamang sa

www.thetribe.multiply.com